Nazwana na cześć włoskiego architekta, który wykonał jej projekt w ramach przebudowy drugiego pierścienia murów obronnych. Wzniesiona ok. 1550 roku, do dziś zachowała dawne otwory strzelnicze dostosowane do broni palnej i armat. Basteja o długości 30 m i szerokość 9 m, była jedną z kilku w ciągu zewnętrznym murów. Archonati dokonał również przebudowy kilku bastei, powiększając je i dostosowując do użycia ciężkiej broni palnej. Hieronim Archonati Starszy, pochodzący z Madiolanu, a osiadły przez kilka lat w Lwówku Śląskim (tutaj urodził się jego syn znany jako Hieronymi Arconati Leorini Silesii), po opuszczeniu naszego miasta udał się do stolicy Dolnego Śląska, gdzie był współtwórcą przebudowy zamku cesarskiego, murów obronnych, Bramy Oławskiej, ratusza i katedry. Po dłuższym pobycie we Wrocławiu, udał się na północny-zachód, by wznieść twierdzę Peitz w Brandenburgii. W podziękowaniu za zasługi budowlane w 1574 roku cesarz Maksymilian II nadał mu tytuł Wielkiego Budowniczego.
